வெளிச்சம் குறைகிறது

வௌிச்சம் குறைகிறது
நிழல் கரைகிறது
தனித்து விடப்பட்ட
பாதையின் தூரம்
தௌிவில்லை
நாய்களின் ஊளை
நரிகளை காட்ட
குறுக்கே பூனை
பாய்கிறது நட்சத்திரங்கள்
துணை சொல்ல
நிலவின் வௌிச்சம்
சூன்யத்தில் தூரத்தில்
ஓர் உருவம் மரத்தை
அசைந்து கொண்டிருக்க
கால்கள் முன்னோக்கி
நடக்க மறுக்க முதுகை
ஒருவன் உந்தி தள்ள
எதிர்க்க முடியாமல்
ஒவ்வொரு அடியாய்
தலை அனிச்சையாய்
சுடுகாட்டில் எரியும்
பிணம் அதிலொருவன்
மேலெழ பாதி வெந்த
நிலையில் அசைக்கும்
தள்ளும் உருவங்களுடன்
கூட்டணி உதயமாக
இதயத்தின் துடிப்பு என்
காதுகளில் திடீரென்று
வெடித்த சப்தம்
எழுந்து பார்க்கிறேன்
வானம் நிசப்தமாய்
மரம் காற்றில் அசைய
கோவிலின் பண்டிகை
நடு இரவில் களை
கட்டுகிறது .......